Dit weekend ging ik naar de winkel. Ik ben al langer op zoek naar een nieuwe loopbroek dus bezocht ik een speciaalzaak.

Bewust koos ik niet voor een of andere grote keten. Wel voor een zelfstandige.

Na een vriendelijke ontvangst vroeg de jongedame wat ik nodig had. Ze liet me meteen twee modellen zien.

Helaas had geen van beide modellen een zakje. 😢  Dat was voor mij nochtans een belangrijk aankoopcriteria (of daar was ik toch van overtuigd).

“Neen, dat doen we niet. Dat wordt minder en minder gedaan. Sorry.”

Ze vertelt dat ze me niet verder kan helpen en geeft aan dat ik misschien iets verder in de straat bij Decathlon kan gaan kijken. Misschien kunnen ze mij daar helpen. 🤷‍♂️

Ik viel bijna achterover. 😤💥

Je doet de moeite om naar een speciaalzaak te gaan. Naar mensen die expert zijn in hun vak en in de zaken die ze aanbieden.

Had de verantwoordelijke mij gevraagd WAAROM het zo belangrijk is om een zakje in m’n loopbroek te hebben, had ze ontdekt dat het is om mijn gsm in weg te steken. Zo kan ik tijdens het lopen naar een podcast luisteren.

De speciaalzaak had nochtans gsm-houders om rond de arm te binden.

Mijn oplossing lag letterlijk voor mijn neus

Maar in de plaats van een vraag te stellen (en op zoek te gaan naar het waarom), werd ik in de armen van de concurrent geduwd.

Erger nog: in de armen van de grote multinational waar elke kleine onderneming, onterecht, zoveel schrik van heeft.

Het ergste van al… ondertussen loop ik nog steeds rond in m’n oude versleten loopbroek. 🤦‍♂️

Verkoop is uiteindelijk gewoon mensen helpen. Dat niet inzien is dodelijk. Hou dit in je achterhoofd. 

Ik duim voor jouw succes,

Xavier